De rassen van reddingshonden

De sociale diensten gebruiken meestal prattige, slimme dieren, zoals de hulphonden, reddingshonden, vlakterevierenhonden, assistentiehond die mensen helpt die in een rolstoel zitten. Er zijn verschillende soorten speurhonden die helpen zoekteam.

1.Reddingshonden in het water

Vroeger de Spaanse en Portugese vissers waren zo vriendelijk en op harmonieuze wijze samen met honden bestonden, kregen ze de opdracht om netten uit het water te trekken en als het gebeurde, dan om hun eigen leven te redden. Met name beroemde honden van het eiland Newfoundland, op een aanzienlijke afstand van de twee genoemde landen. Toen de honden van dit ras, vernoemd naar het eiland, wijdverspreid werden in Europa. Anders werden ze "duikers" genoemd. Honden van dit ras onderscheiden zich door scherpzinnigheid en uithoudingsvermogen, ze zijn in staat zware gewichten te slepen en kunnen zonder een commando in het ijskoude water springen om een verdrinkende persoon te helpen. Hun fysiologische gegevens laten een lange tijd in water van zeer lage temperatuur liggen, en het zal hun gezondheid niet schaden. De anatomische structuur van de ogen (de aanwezigheid van de derde eeuw), interdigitale membranen op de poten en het speciale ontwerp van de oorschelpen stelt hen in staat om tot een diepte van 30 meter of meer te duiken.

Newfoundland-puppies worden getraind volgens de methode die wordt gebruikt voor alle rassen van werkhonden gedurende maximaal 4-6 maanden, en vervolgens worden specifieke technieken toegepast: leren om in een boot te blijven, de mogelijkheid om achter een boot te zwemmen op een afstand van 500 meter en dergelijke. Als de hondenbaasje van de hond een novice is, moet hij EHBO-technieken leren voor diegenen die gered worden uit het water - kunstmatige beademing, opwarmmassage, behandeling van fracturen en wonden.

In 1949 werd de officiële standaard voor het ras Leonberger geïnstalleerd in Duitsland, een mengsel van St. Bernard, Pyrenese berghond en newfoundlander. Heinrich Essing was bezig met het fokken van een nieuw ras. De gefokte hond had een blijvend instinct voor het redden van de verdrinking, spierkracht en kracht, vasten tot 80 cm, gewicht tot 40 kg en waterdichte wol. Om de badmeester op het water te vervoeren, heeft de hond een zeer korte cursus speciale training nodig.

Aanvankelijk bereidde het lot het ras van Labradors voor als redders op het water - deze dieren zochten perfect naar degenen die in het water waren vanwege de storm. Ze zijn sterk en winterhard en onthouden maximaal tweehonderd verschillende teams.

1.Reddingshonden in de bergen

Er wordt aangenomen dat het oudste ras van reddingshonden - Alaska-malamute. Dit ras heeft de gewoonten van een wolf, het blaft zelden en externe gegevens lijken sterk op een wolf. In een zeer korte tijd kan een trouwe hond een groot gat graven, zo groot is zijn kracht en behendigheid. Maar hij graaft niet zomaar: hij ruikt de verstopping en de gewonde persoon van verre, en zal hem bovendien nooit met een dier verwarren en in de kortst mogelijke tijd uitgraven, zorgvuldig, zonder schade aan te brengen, afleveren bij het dichtstbijzijnde reddingspunt.

De belangrijkste taken van de speurhond in de bergen zijn als volgt:

om het slachtoffer te vinden en de plaats van zijn locatie te markeren door te blaffen.
laat u niet afleiden door irriterende stoffen van buitenaf (lawaai, geuren);
welwillend te zijn, geen agressie te tonen tegenover de medische hulpverleners, hulpverleners, mensen en andere honden die op haar oproep verschenen;
heb een scherp reukvermogen, uithoudingsvermogen;
de mogelijkheid hebben om zich op de taak te concentreren.

Er zijn de hondenras die kunnen worden geleerd en gebruikt bij zoek- en reddingsoperaties in de bergen:

Spaniel;
Labrador retriever;
Duitse staande hond (draadhaar);
Rottweiler; - Poolhond;
Bordercollie (voornamelijk in het buitenland, omdat hun kosten hoog zijn) en andere rassen.

Een hond die als een zoekenteam dient, zou niet te groot moeten zijn, omdat hij in de kleine gaten moet waden. Om niet verward te raken en niet gewond te raken in grotten, is het beter voor een dier om niet te lange wollen te hebben, maar het zal moeilijk zijn voor kortharige dieren, de optimale dekking is gemiddeld. Zo'n hond moet gehoorzaam zijn en tegelijkertijd zelfstandig beslissingen kunnen nemen.